നീ വീഴാന്‍ തുടങ്ങിയത് കണ്ടായിരുന്നു
അവള്‍ കൈനീട്ടി അരുകിലെത്തിയത്,
എന്നാല്‍ നീയോ അവളുടെ ചേലത്തുമ്പില്‍
പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടവളെ വീഴ്ത്തി.
നിനക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാണ്
അവള്‍ ഭക്ഷണം വിളമ്പിതന്നത്
എന്നാല്‍ നീയോ അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍കൂടി
തട്ടിപ്പറിച്ചെടുത്ത് അവളെ മൂകയാക്കി.
നിനക്കായ് കൂടൊരുക്കി
നിനക്കായ് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി
നിനക്കായ് പ്രണയിച്ചു
നിനക്കായ് കാത്തിരുന്നു
നിനക്കായ് ജീവിതം ഹോമിച്ചു
സ്വന്തമായ് ഒന്നുമില്ലാതെ
വീണടിയുമ്പോഴും
അവളുടെ ഉളളം
നിനക്കു വേണ്ടി നീറി
എന്നാല്‍ നീയോ ആത്മാവായ് മാറിയിട്ടും
ആ ശരീരം ഭക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
മതിയാവാതെ വന്നപ്പോള്‍ വീണ്ടും
അവളെ തേടി അലഞ്ഞു.
വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ ഉറവയായ്
സ്പന്ദിക്കും ആ ഹ്രിദയം കാണാതെ.
നിന്നെയാരാണ് മനുഷ്യനെന്നു വിളിക്കുക
സ്നേഹത്തിന്റെ പര്യായം നിനക്കോ?
അന്തിമവിധിയൊരുക്കി കാത്തിരിക്കുന്ന
കാലത്തിനുപോലും നീയൊരു മ്രിഗമാണ്.
