ദാമ്പത്യം

 

ആണായാലൊരു പെണ്ണുവേണം

പെണ്ണിനു കൂട്ടായൊരുവൻ വേണം

പണ്ടേയുള്ളൊരു പതിവാണെങ്കിലും

ചേരുന്നവരേ ചേർന്നിടാവൂ

ആണിനു പെണ്ണൊരു തുണയാവേണം

പെണ്ണിന്നാണും തുണയാവേണം

അല്ലേലയ്യാ പണി കിട്ടീടും

ഏച്ചു കൂട്ടിയാൽ മുഴച്ചിരിക്കും

പലവിധമായൊരു വിശ്വാസങ്ങളും

വിഭിന്നമായൊരു ശീലങ്ങളും

വിവാഹത്തിൽ ഒന്നിക്കുമ്പോൾ

വേണം പരസ്പരമൊരു വിശ്വാസം

എന്തൊരു കാര്യം ചെയ്തീടുകിലും

വേണം പരസ്പരമൊരു യോജിപ്പും

മനസ്സുകൾ തമ്മിൽ പൊരുത്തം വേണം

സ്നേഹിച്ചീടണമന്യോന്യം

വേണം പ്രണയം മരണം വരെയും

ദാമ്പത്യത്തിൻ അടിത്തറയാവണം

പ്രണയസുധാരസ സാഗരത്തിൽ

ദമ്പതികൾ മനം നീരാടേണം

ഭർത്താവൊന്നു പറഞ്ഞാലുടനെ

അതിനൊരു തറുതല ഭാര്യയുമരുതേ

എന്തൊരു കാര്യമതെന്നാകിലും

ഇരുമനമറിവോടായീടേണം

പാവനമല്ലോ വിവാഹബന്ധം

അറിവുവേണം എല്ലായ്പ്പോഴും

പ്രേമപാശത്താൽ ബന്ധിതമാക്കി

ഒരുമയോടതു പൂർത്തീകരിക്കണം

മാതാപിതാക്കൾ നന്നായാലേ

മക്കളെ നന്നായി വളർത്താനാകൂ

മക്കൾ നന്നായി വളർന്നാലല്ലോ

നല്ലൊരു തലമുറ ഇവിടെയുണരു

സ്നേഹിതൻ

 

ഉണ്ടാവാം ആരെങ്കിലും ഈ ഭുവനത്തിൽ

എനിക്കായും എന്നെ സ്നേഹിക്കുവാനായും

കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻ കാലങ്ങളായി

എന്നെങ്കിലും എന്നെ തേടി വരുമാ സുഹൃത്തിനെ

എത്ര ഗ്രീഷ്മങ്ങൾ വസന്തങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുപോയി

എത്ര ശിശിരങ്ങൾ ഇതിലേ കടന്നുപോയി

എന്നിട്ടുമിതുവരെ വന്നില്ലവനും

എന്റെ ഏകാന്തതയിലൊരു പറുദീസ തീർക്കുവാൻ

നിറനിലാവിലാ പുഴയുടെ തീരത്തിൽ

ഏകാന്തപഥികനായി ഞാൻ നടന്നീടവേ

കൊച്ചു വർത്തമാനം പറഞ്ഞൊപ്പം കൂടുവാൻ

എന്നു വരുമവനെന്നു ഞാൻ നിനയ്ക്കവേ

ഒരുകൊള്ളിമീനൊന്നാകാശച്ചെരുവിലൂടെ

എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു മറയവെ

ഒരു നല്ല നാളേതൻ ശുഭ പ്രതീക്ഷകൾ

എൻ ഹൃത്തടത്തിലൊളി മിന്നി നിൽക്കവേ

വാനവും ഭൂമിയും താരങ്ങളും പിന്നെ

ഇരുളിലമരാൻ വെമ്പുന്ന രാത്രിയും

ഒരു സ്വപ്നത്തിൻ ലഹരിയിൽ മുഴുകി

മതി മറന്നു പാടുമൊരു രാപ്പാടിയും

അന്നെനിക്കേകിയ മോഹപ്രതീക്ഷകളിൽ

ഇന്നെന്റെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ

വരുമാ സുഹൃത്തെനിക്കേകും സ്നേഹത്തിൻ

വർണ്ണപ്പകിട്ടിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കവേ

ആദ്യമഴയുടെ ദിവ്യമാം അനുഭൂതിയിൽ

വൈഡൂര്യമണികൾ അണിയും ധര പോൽ

എല്ലാം വെറുതെയെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ

അവൻ വരുമെന്നു വെറുതെ മോഹിക്കുന്നു

എന്റെ ജീവിതത്തെ ഒരുവർണ്ണചിത്രമായി

അവനു നല്കാൻ നിറങ്ങൾ ചാർത്തുന്നു

അലങ്കരിക്കുന്നു സ്വപ്നങ്ങളാലെന്നും

ഈ വഴിയമ്പലത്തിൽ കാത്തിരിക്കുന്നു

താമര

 

താമരപൊയ്കയിൽ വാസന്ത ദേവത

സരോജമായി വന്നു പിറന്നു

ബാലാർക്ക ശീതള കിരണാവലിയിൽ

നവതാരുണ്യമായി വിടർന്നു

തരളിത ഹൃദയം സ്വപ്നലോകങ്ങളിൽ

ആരെയോ കൂട്ടിനു കൊതിച്ചു

വിരഹാർദ്രയായാ മുഗ്‌ദ്ധ സൗന്ദര്യം

സ്‌നിഗ്‌ദ്ധ തുഷാരമണിഞ്ഞു നിന്നു

മന്ദസമീരണൻ മന്ദം തലോടി

സുന്ദരിയവളുടെ ലോലകപോലങ്ങൾ

ചന്തമെഴുന്നൊരു നെറ്റിത്തടത്തിൽ

ഹിമകണത്താൽ പൊട്ടുചാർത്തി

ആമലർമടിയിലൊന്നുമയങ്ങവെ

ഋതുകന്യകയൊരു പൂക്കാലമായി

വൈഡൂര്യമണികൾ വാരിയെറിഞ്ഞു

വിഭാതമതിനൊരു സാക്ഷ്യമായി

തലയിലെഴുത്ത്

 

ഓരോ നേരത്തോരോന്നു തോന്നും,

തോന്നുന്നതൊക്കെയും ചെയ്യാൻ തോന്നും,

ചെയ്യാനുള്ളത് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞാൽ

വയ്യാവേലിയായി അതൊക്കെ മാറും,

കൈയ്യിലിരുപ്പാൽ തട്ട് കിട്ടുമ്പോൾ

ഇങ്ങോട്ടും അങ്ങോട്ടും മാറി തട്ടുമ്പോൾ,

വലയിലകപ്പെട്ട മീനിനെപ്പോലെ

കിടന്നു പിടക്കും നിന്ന് വിയർക്കും,

മിന്നുന്നതെല്ലാം പൊന്നെന്നു കരുതിയോര്

പൊന്നിന്റെ സദ്ഗുണം തീർത്തുമറിയും,

വേണ്ടായിരുന്നെന്നു പിന്നെ തോന്നുമ്പോൾ

തോന്നിയതൊക്കെയും പാഴായി മാറും,

ഗതിയറിയാതെ ഉഴന്നു നടക്കുമ്പോൾ

തനിക്കു താങ്ങായി തൻ മാത്രമാകും,

എന്നിട്ടുമുണ്ടോ പഠിക്കുന്നു മർത്യൻ

തലയിലെഴുത്ത് മായ്ച്ചാൽ മായുമോ?